blog.FreeList.gr

 Για την εύρεση κατοικίας, υπάρχουν, σε κάθε πόλη, μεσιτικά γραφεία, αγγελίες, ιστοσελίδες, ενοικιαστήρια, ανακοινώσεις κ.λπ. Σύμφωνα με το ΚΕ.Π.ΚΑ. καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε, από τις τοπικές εφημερίδες, να αξιολογήσουμε τις μικρές αγγελίες που υπάρχουν, στους ειδικούς πίνακες ανακοινώσεων των σχολών, να επισκεφτούμε μεσιτικά γραφεία, να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ψάχνοντας, για σπίτι, πρέπει να γνωρίζουμε:  Τα σπίτια, στο κέντρο των πόλεων, είναι κατά κανόνα παλαιότερα και πιο ακριβά, σε σχέση, με αυτά, που βρίσκονται, εκτός κέντρου.  Ελέγχουμε την τοποθεσία του σπιτιού, τη γειτονιά και τι μας παρέχει αυτή (supermarket, τράπεζες, τακτική αστική συγκοινωνία, πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη κ.λπ.).  Ελέγχουμε, καλά, το σπίτι, για να διαπιστώσουμε τυχόν βλάβες και να τις επισημάνουμε, στον ιδιοκτήτη, ώστε να τις διορθώσει, πριν αρχίσουμε να κατοικούμε, στο σπίτι. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται, όταν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, με τον ιδιοκτήτη, γι

Η αγγελία σε μια μεγάλη, γνωστή ιστοσελίδα αναζήτησης θέσεων εργασίας φαίνεται τέλεια: Μια δουλειά σε μια εταιρεία που θαυμάζετε, με γενναιόδωρες απολαβές και την προοπτική να εργάζεστε από το σπίτι. Φυσικά, στέλνετε βιογραφικό κι ύστερα από μία ή δύο συνεντεύξεις μέσω βίντεο ή τηλεφώνου – συνήθως με τον διευθυντή ανθρωπίνων πόρων και κάποιον άλλον διευθυντή – λαμβάνετε μια καταπληκτική προσφορά για δουλειά που προφανώς αποδέχεστε. Μόλις υπογράψετε τη σύμβαση που σας στέλνουν με μήνυμα ταχυδρομικού ταχυδρομείου, ο νέος σας εργοδότης σάς ζητά να δώσετε τα προσωπικά σας στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τραπεζικού σας λογαριασμού, ώστε να καταθέτει τον μισθό σας. Κι εσείς συμπληρώνετε και επιστρέφετε τα χαρτιά που ζητάει. Και τότε αρχίζει ο εφιάλτης. Όταν εμφανίζεστε στη δουλειά την πρώτη μέρα, κανένας στην εταιρεία δεν έχει ακούσει για σας – ή για τα «στελέχη» που σας πήραν συνέντευξη. Ακόμα χειρότερα: Ο λογαριασμός σας στην τράπεζα δεν έχει πλέον καθόλου λεφτά. Και